Karibu

Na een lang & moeilijk afscheid op Londen Heatrow en het vliegtuig bijna gemist te hebben, kwam ik zondagochtend om 7.00 uur plaatselijke tijd aan in Dar es Salaam. Daar stond de baas van het hostel, waar ik de eerste paar nachten zou verblijven, met een bordje: Lotje Heuvelings, op me te wachten. De eerste dagen in Dar es Salaam stonden in het teken van het regelen van mijn visum. Waar je normaal 3 dagen over doet heb ik met wat steekpenningen in 1 dag kunnen regelen. Van ’s ochtends 7.30 uur tot ’s middag 16.30 uur heb ik zitten wachten op dat ene ½ A4’tje waardoor ik tot mei in Tanzania mag blijven. Ik was even vergeten hoe het gaat in Afrika ….., polepole.

Woensdag ging ik samen met Alex vanaf Dar es Salaam naar Turiani. Een tocht van 6 uur. Eerst 3 uur met een grote bus daarna 3 uur met een kleiner busje. Onderweg kwamen we in meerdere tropische regenbuien terecht waardoor de rit iets minder aangenaam en veilig werd. Maar ik heb het overleefd en zit nu in het huisje waar ik de komende 3 maanden ga wonen.
Het huis is prima. Bestaat uit 5 slaapkamers, een woonkamer, 2 hurktoiletten en een ruimte om je te ‘douchen’ met een emmer water. Ik dacht dat ik vooral moeite zou hebben met het hurktoilet (een gat in de grond), maar vanaf het begin al waren al mijn angsten die ik in Nederland hierover had verdwenen. Emmertje water er overheen en het is net alsof je in Nederland doortrekt. Ook het douchen met een emmer water is prima. Het is hier zo warm dat een koude douche erg welkom is en met een emmer water kan je behoorlijk lang douchen.

De volgende dag ging ik dan eindelijk beginnen in het ziekenhuis. Het ziekenhuis is trouwens erg groot. Dacht dat het veel kleiner zou zijn, maar daar had ik me behoorlijk in vergist. Het heeft 5 zalen, elk met zo’n 30 bedden, soms dubbel bezet, maar ook de vloer kan gebruikt worden, floor 5 sta er dan op de status. Dan moet je nog wel even uitzoeken waar dat is want de bedden staan hier kriskras door elkaar. Zo stond ik de eerste dag dus aan het verkeerde bed omdat ik dacht dat bed 15 naast bed 14 zo staan, foutje.
Alle moeders blijven hier gedurende de gehele opname bij hun kind. Zij zorgen voor het eten, dat het kind gewassen wordt enz. De verpleging regelt eigenlijk alleen de medicatie. Er is trouwens een groot verschil tussen de verpleegkundige. Sommige doen echt helemaal niets en andere zijn weer erg goed, lopen met je mee als je naar een patiënt gaat, weten alles van de patiënt en weten welke medicatie je moet geven als er iets aan de hand is. Dat kan soms erg goed van pas komen (zie verderop in dit stukje).

De dag begint hier om 7.30 uur met een ochtendgebed, daarna de overdracht en de röntgenbespreking. Dan gaan Alex en ik even ontbijten, Joyce onze huishoudster, heeft dan vers brood voor ons gemaakt. Daarna gaan we beginnen met de visite. De eerste dag liep Alex gelukkig nog met me mee om alles uit te leggen en de antwoorden van de moeders te vertalen. Ik moest de anamnese natuurlijk meteen in het Swahili doen. De vragen had ik uit mijn hoofd geleerd maar de antwoorden zijn niet gewoon ja/nee maar een waterval aan vreemde Swahili woorden waar ik niet wijs uit word. Gelukkig was Alex er de 1e dag om me te helpen.
De 2e dag moest ik het in m’n eentje doen. De visite duurde dan ook wat langer en ik had wat minder kinderen ontslagen.
Alle kindjes hier hebben Malaria. De diagnose stellen is dus niet zo moeilijk en gelukkig knappen de meeste kindjes op na wat Quinine. Toen ik mijn 2e dag de zaal op kwam zag ik een kindje dat op de ‘IC’ lag, onwijs liggen stuipen. De verpleging die daar dan ook rondloopt, ziet dit niet (lees: wil dit niet zien). Dus heb ik de verpleegkundige er bij geroepen dat we Diazapam moesten geven, maar ik wist niet hoeveel. Hoeveel moet een kind van ongeveer 7 kg hebben? Ik had geen farmacotherapeutisch kompas bij de hand. Ik had echt geen idee, maar de verpleegkundige wist het gelukkig wel. ’s Middags toen ik weer even langs kwam, lag dat kind weer te stuipen en weer had de verpleegkundige niets door. Toen wist ik gelukkig wel wat het kindje moest hebben! Hij had 40,5 graden koorts, dus een koortsconvulsie, maar omdat hij zo ziek was kon hij z’n paracetamol niet slikken en ze hebben hier niets wat je rectaal kan geven. Dus moest hij maar gekoeld worden met een natte doek.
Omdat ik me erg veel zorgen maakte om dit kind ben ik ’s avonds nog even gaan kijken. Gelukkig lag hij er toen beter bij en was de koorts gezakt. De Quinine, Diazepam, Phenobarbitol en de natte doek hebben hun werk gedaan. Gelukkig!

De omgeving is hier echt prachtig. We zitten midden tussen de bergen wat een erg mooi uitzicht geeft. Er groeit hier echt vanalles wat zorgt dat de omgeving mooi groen is en dat er een overvloed aan maembe en mananasi is. De mensen zorgen voor de rest van de kleuren. De kanga’s die de vrouwen hier dragen hebben echt alle kleuren van de regenboog. De Masai hebben mooie gekleurde doeken om en de raarste dingen in hun oren, eigenlijk vooral grote gaten.
En dan lopen er af en toe 2 wazungu tussen door. Zondag zijn we gaan hard lopen. De mensen hier weten niet wat ze zien. Wat doen die 2 rare wazungu, waarom hebben die zo’n haast? Het is toch veel te warm om te rennen. Als we voorbij komen dan hoor je alle kindjes door het dolle heen gillen: mzungu, mzungu. Maar tevens zijn ze ook erg bang als je te dicht in de buurt komt of een thermometer onder hun oksel stopt.

Omdat het zondag was en ik op zondag natuurlijk altijd op het hockeyveld sta heb ik 2 hockeysticks van bamboestokken en lege flesjes water gemaakt en een bal van krantenpapier met plakband erom heen. Erg leuk om even een balletje over te slaan of een partijtje te doen.

Kortom het is hier erg mooi, leuk en leerzaam.

Tutaonana!

Busu Lotje

Als jullie mij een kaartje of iets anders leuks willen sturen:
Lotje Heuvelings
Turiani Hospital
Private bag
Morogoro

Als jullie me willen bellen of smsen: (kijk ook op hallobuitenland.nl voor lagere tarieven)
Tel: +255788458916

Woordenlijst:
Karibu! Welkom!
Polepole Langzaam
Quinine Medicijn tegen Malaria
Diazepam Medicijn tegen stuipen
Phenobarbitol Medicijn ter voorkoming van nieuwe stuipen
Maembe Mango’s
Mananasi Ananassen
Kanga Omslagdoek
Wazungu Blanken (meervoud)
Mzungu Blanke (enkelvoud)
Tutaonana Tot ziens!
Busu Kus